DostLuk..

tarafından **duyGu** Cuma Mart 20, 2009 9:20 pm

Dostluk gereğince tanımlanamazlardandır ve ancak
yaşamakla anlaşılır.
Bu yüzden dostluk şiir gibi aşk gibi anlatılmaz yaşanır.
Dahası bir ucu şiire düşer dostluğun bir ucu aşka.
Şiiri ve aşkı bilmeyen bilemez dostluğu
dost olmayınca da şiiri ve aşkı.
Ucuz arkadaşlıkları dost olmak sananlar
kandan öte can kardeşliği olarak gelen dostlukları anlayamaz.
Okkalı bir yürek taşımayan
o yüreği her dem dağıtıp
toplamayan tadamaz onu.
Çünkü şiirin ve aşkın barınmadığı yerde dostluk barınmaz.
Ne dini ne dili ne cinsi ne de kavmiyeti vardır dostluğun.
Bir köprü gibi kurulur coğrafyalar arasına.
Arzın bir ucunda yanan ateşte yanar kavrulur öteki ucunda.
Ayağa adım olur dile söz olur yaraya merhem omuza dokunuş olur
Yeter iki eli kanda olsa.
Dost saklayandır sırtlanandır paylaşandır.
Dostluk iki dünyayı tutan bir yemin
sonuna kadar sadakat
Sonuna kadar kefillik ve şahitliktir.
Dostluk gören ve gösteren bir aynadır
.Her dostluk dilini kendi kurar imtihanı ve icazeti kendindendir.
Dostluk aynı yerde durmak değildir belki.
Daha çok aynı yöne bakmak aynı yöne yönelmek ve yürümektir.
Bazen yollar dost kılar insanı bazen dostluklar yola koyar.
Dostluk bir yoldur.
Gerçek dost yarı yolda koymaz
Nasıl yarı yolda koymazsa gerçek aşklar.
Dost istenilmez olunur.
Çünkü her kadının başka bir Leyla oluşu
ve farklı bir okla vuruşu gibidir dostluk
Tarifesiz bir mektup gibi gelir.
Dostluk belli bir mahremiyetin eritilip aynı kaba dökülmesiyle oluşan
Ortak bir mahremiyettir.
Her mahremiyet gibi dostluk da soruların kelimelerin ve sözlerin bittiği yerdir Şiir gibi aşk gibi....