...Son-Bahar...

tarafından **papatyaa** Paz Mart 22, 2009 5:00 pm

Sarı-turuncu bir mevsimdi Son-bahar...
Sarının en koyu tonunu barındırıyordu düşlerinde..
Hani sarı Ayrılığın rengi olmuştu ya,
Bu yüzden adı konmuştu Son-bahar....

Son-bahar!
Seni nasıl bilmeli?
Ömrümün hangi rengine koymalı gölgeni?
Ardıma düşürdüğün hicranlarını nasıl bertaraf etmeli?
Bir gün İlk-bahar'ı müjdeler misin Son'unda...
Bir gün visal'i hicran diye sürer misin bağrıma...

Son-bahar!
Hadi kalk giyin yeşilin en alaca rengini suretine,
Soyun tüm ölümcül son'ları yaşattığın ayrılık kisvesini...
Ya bir İlk ol, dokun sararmış yüreğime ilk-baharları getir,
Ya da son'unda bitir ömrümü bir son-bahar sahteliğinde...