...Aşk...

tarafından **papatyaa** Paz Mayıs 03, 2009 6:27 pm

Aşk Dedi ki;
Ben sevgiyim.
Hem acıyım, hem kaderim.
Hep kalplerde gezinirim,
Yerim yurdum yoktur benim.

Sessizce girerim yüreklere.
Önce çoştururum sevgiyle.
Bazen mutluluk olurum, taşarım gönüllerden.
Sonra şüphe olur,
Yavaş yavaş kırgınlığa dönüşürüm.
Gözlerde Hüzün,
Gönüllerde çaresizlik diye bilinirim.
En yakın dostum ayrılıktır,
O da aşka düşenlerden gücünü alır.
Yalnızlık kardeşimdir,
Benden sonra söz sahibidir.
Sevgiyi boynumda, kaderi sırtımda taşırım.
Gezdiğim yüreklerde, kederi bırakır,
Sevgiyi büyütür yanıma alırım.

Gözyaşında saklıyım.
Yanaklardan süzülür, dudaklara ulaşırım.
Yine yolunu bulur, kalplere taşınırım.
Davetsiz misafirim,
Ne buyur gel derler, ne de defol git...
Hem cesaretim, hemde korku.
Anlayacağınız,
Yüreklerin dermansız yarasıyım,
Durmadan kanayan...